Çocuklar “HIRSIZ” olamazlar!!!

9 yaşında, son zamanlarda okuldan arkadaşlarının ve öğretmenlerinin özel eşyalarını çaldığına dair şikayet alıyoruz. Defalarca konuştuk, “ çocuğum ne ihtiyacın var bunlara ? Herşeyin var, maddi durumumuz iyi, bu güne kadar ne istediysen aldık, hırsızlık çok kötü bir davranış “ şeklinde konuştuk. Ancak buna rağmen oğlum çalmaya devam etti. Odasının karıştırdım biraz, yatağının altında bir kutu buldum, bütün çaldığı eşyaları onun içinde saklıyor. Dün öretmeni aradı ve sınıfta bir cüzdan kaybolduğunu söyledi, bu safer babası çok sinirlendi ve maalesef dövdü. Sonra da çok pişman olduk, en iyisi profesyonel bir yardım alalım dedik. Çocuğum neden çalmaya ihtiyaç duyuyor ve bu problemi nasıl çözeceğiz doktor hanım?
Terapi odasına bu aile geldiğinde anne hamileydi ve kucağında 2 yaşında bir kızı daha vardı. Önce anne ve baba ile yaptığım görüşmelerde aile yaşantılarının iyi olduğunu, maddi bir problemleir olmadığını, çocuklarına bilgisayar, tablet, cep telefonu dahil her yeni çıkan teknolojik alet ne varsa satın aldıklarını söylediler. Öyküye baktığımızda yeni bir kardeşin daha doğacak olması , üstelik anneye çok benzeyen ve sürekli şirinlik yapan bir kız kardeşin varlığı çocukta kıskançlık duygusu yaratmış olabilir mi acaba diye düşünmüştüm.
Çalma Davranışı; Bastırdıkları Duyguların Birer Yansımasıdır
Ancak oyun terapisi esnasında çocuğun Legolarla kurduğu şehirde iki ev inşa etmesi ve küçük askerlerin her iki ev arasında koşturarak savaş oyunu oynaması dikkatimi çekmişti. Daha sonra birlikte askerleri konuşturmaya başladık ki, her iki evde de anne diye hitap ettiği kadınlar vardı. Aslında Fatma annem olmasa bu evi patlatırdım ama o da hamile ve kardeşime kıyamadım diyince, çocuğun anesinin isminin kayıtlarımda Fatma olmadığını fark ettim.
Vee oyunun sonunda çocuk anlatmaya başladı, aslında babasının hayatında başka bir kadın olduğunu , onun da hamile olduğunu, oğlunu haftada 2 gün bu eve götürdüğünü, orada babasıyla birlikte kaldıklarını ve ona bu da senin ikinci annen, ona “ anne “ diyeceksin , doğacak çocuğumuz da senin kardeşin şeklinde baskı yaptığını anlattı. Uzun süre bu aramızda bir sır ve annene anlatmayacaksın diyerek çocuğun taşıyamayacağı bir yükü omuzlarına yüklemişti.
Çocuğun gerçek annesi bu durumu bir müddet sonra öğrendiğinde çocuğa küsüp sen bunu benden nasıl saklarsın diyerek tokat atmıştı. Aylarca eşiyle kavga etmiş,kız çocuğuna bile yeterince ilgi gösterememiş, üstelik bu psikoloji ile tekrar hamile kalmıştı. Daha sonra babası eşine bu ilişkinin bittiği yalanını söyleyerek oğlunu tekrar bu yalanın içinde yaşmaya mecbur etmişti.
Bir süre sonra kendi annesi de hamile kalınca çocuk kimseyle bu problemi konuşamadığı için giderek içine kapanmış, okulda sorun çıkararak aslında anne ve babasının itibarını zedelemeye ve onlardan intikam almaya çalışmaktaydı.
Tabi çocuklar bütün bu duyguları bastırdıkları için farkında olmadan ailenin problemlerini yansıtan birer aynadırlar aslında . Anne ve babanın saklamaya çalıştığı gerçekleri onlarla konuşunca çocuklarını nasıl ihmal ettiklerini, kendi dertlerinin ve öfkelerinin içinde kaybolduklarını , çocuğa taşıyamayacağı bir yükün sonuçlarını görmüş oldular.
Not: Danışan öyküleri etik ilkeler gereği değiştirilmiştir. Haftaya Çalma davranışının nedenlerini ve çözüm önerilerimi paylaşacağım